Son Adım
"... Ama işte ne zamansa bu, belli bir anda, sen farkına bile varmadan olmuştu. O zamana kadar önünde bir yaşam olduğunu düşünüyordun. Gelecek yaşam, dolu yaşam. Kendinde adlandıramadığın bir şeyi, kuyruk sokumundan ensene kadar yükselen bir titremeyle kendini hissettiren bir gücü hissediyordun. Ne olduysa bu güç yitip gitti, gelecek yaşamın çağrısıyla birlikte yitti. Yaşam üzerine kapandı.
Bir yıkım, kurtulamadığın bir felaket duygusu içine yerleşti.
Hatalarını düşünmeye çalışıyorsun. Belki, diyorsun, içten içe ben istemişimdir böyle olmasını, ya da bendeki bir şey, yaşamım bu biçime bürünsün diye kendimden bile gizli çalışmış, elinden geleni yapıp durmuştur. Küçümseme kılığında elimdekileri geri teptim. Elimde kalanlarlaysa hiçbir şey yapamadım.
Başka bir yaşam olanağını hiçbir zaman düşünmedim, gerçekleşir gibi olduğunda ise gerekli adımı, o son adımı atamadım. Aksine kaçtım bundan. Hiçbir şeye gereksinimim yok dedim. Ama gelmesi gerekenin gelip önüme serileceğine de inandım. Belki talihime anlamsızca, körü körüne inandım."
Ayhan Geçgin - Son Adım / sf. 37-38
Nasıl da "doğru" bir kitabı okuyorum, yine.
"Okurken dinlenebilir" bir şarkı.
Bir yıkım, kurtulamadığın bir felaket duygusu içine yerleşti.
Hatalarını düşünmeye çalışıyorsun. Belki, diyorsun, içten içe ben istemişimdir böyle olmasını, ya da bendeki bir şey, yaşamım bu biçime bürünsün diye kendimden bile gizli çalışmış, elinden geleni yapıp durmuştur. Küçümseme kılığında elimdekileri geri teptim. Elimde kalanlarlaysa hiçbir şey yapamadım.
Başka bir yaşam olanağını hiçbir zaman düşünmedim, gerçekleşir gibi olduğunda ise gerekli adımı, o son adımı atamadım. Aksine kaçtım bundan. Hiçbir şeye gereksinimim yok dedim. Ama gelmesi gerekenin gelip önüme serileceğine de inandım. Belki talihime anlamsızca, körü körüne inandım."
Ayhan Geçgin - Son Adım / sf. 37-38
Nasıl da "doğru" bir kitabı okuyorum, yine.
"Okurken dinlenebilir" bir şarkı.
Yorumlar
Yorum Gönder