The deeper I go... The further I fall... The more I know...

Sürekli yeni birileri giriyor insanın hayatına. Nereden geldiği bilinmeyen bazıları da bir anda çıkıyor hayatlarımızdan. Hangisi daha yorucu diye düşünüyorum birkaç zamandır. Kişileri hayatımızda tutma çabası mı, birini kendi hayatımıza dahil etme cesareti mi?

 "How do i know where are you know?"

 Tindersticks - Jism

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Epik olmasa da uyuz rüyalar vol.38129387921

İlkokul öğretmenimi gördüm rüyamda. Ne hikmetse müzik dersine geliyormuş. Elimde gitar, sıranın bana gelmesini ve bir şeyler çalmayı bekliyorum. Kadın gelip "Off Gözde! Sen çalma, berbatsın!" minvalinde şeyler söylüyor. Normal şartlar altında ağlaması ve sınıfı terk etmesi beklenen ben, bir anda "Ne demek çalma yaa!! Ne demek! Bal gibi çalıcam işte!" diyorum ve dünyanın en kolay çalınan şarkılarından birini -Poor Misguided Fool'u- çalmaya başlıyorum. Ulan, hakikaten bok gibi çalıyorum ama. Bunu fark edince de "Eheh, yaa minimalist şeyler deniyorum da ondan böyle çaldım." diyorum. Rüyada bile ego tavan yapmış, ne diyeyim! Rüyanın alakasız devamı: Sınıftan bir kadının kocası ölmüş, cenazesini deniz yoluyla, askerler getiriyormuş. Ölü kokusu alarak uyandım. Uyumadan önce kitap okumasam mı artık? Bu da şarkı!
Devamı

Gece... Dört harf, birkaç insan, görünenin ardındaki düşünceler... Yalnızlık... Herkes.

Resim
Sessiz gecesini bir şarkıyla geride bırakmıştı. Kalktı,pencereye doğru yürüdü.Odasını aydınlatan tek ışık artık yüzüne vuruyordu. Bir sigara yaktı, ilk nefeste çıkan sesi her zaman çok sevmişti. Küçük çapta bir yardım çığlığı gibi geliyordu ona. Sigaranın minik tütünleri olası kaderlerinden kaçmak istiyordu belki de. Saçma. Zaten hep olmadık şeyleri düşünürdü. Düşünmesi gereken şeylerden kaçışın farklı bir türeviydi bu. Son nefesi çektikten sonra sigarayı yarısına kadar suyla dolu bardağın içine attı. Cızırtı tütünlerin ölüm yakarışıydı. Perdeyi açık bırakarak masanın başına döndü. Şarkı değişmişti, müziğin sesini biraz daha açtı. Duyduğu bir cümle belki de tüm insanlık sorunlarını çözmesi için anahtar olabilirdi, ama o kahve bardağındaki çizgileri saymayı tercih etti. Hem insanlıktan ona neydi? Kendi sorunları yetmezmiş gibi...11.Tam 11 dikey çizgi. Yan yana duruyorlardı öylece,birlikte. Biri silinene kadar terk eden ve terk edilen olmayacaktı. 12.yi aralarına kabul ederler miydi aca
Devamı